Analizy materiałów (cz. 2) – SQVI

 

W poprzednim artykule o analizie rotacji materiałów i metodyce ich rozmieszczania został opisany problem przed jakim stanęliśmy jako użytkownicy końcowi SAP ERP. Chodziło o uzyskanie danych na temat zużycia komponentów do zleceń produkcyjnych na konkretnych stanowiskach produkcyjnych. Przypomnę, iż metodą prób i błędów korzystaliśmy ze standardowych transakcji takich jak: LT22, MB51 i eksportując dane do MS Excel uzyskiwaliśmy dane, które w tamtym momencie nas satysfakcjonowały. Jednakże doszliśmy do wniosku, iż wykorzystanie standardowej transakcji monitorującej zlecenia produkcyjne (COOIS), daje nam takie same informacje na temat ilości pobrań w krótszym czasie z możliwością przedstawienia tych danych na wykresach. Starając się przyspieszyć czasy kompletacji zleceń, zorganizowano warsztaty workshop dla pracowników magazynu. Na warsztatach magazynierzy określili problemy związane z kompletacją zleceń, których wyeliminowanie pozwoliłoby na szybsze i efektywniejsze zaopatrywanie produkcji.

Określono, że do stałych miejsc należy przypisywać materiały uwzględniając:

  1. rotację,
  2. wagę (schylać się tylko po rzeczy lekkie i rzadko rotujące a cięższe i częściej pobierane mieć na wysokości pasa)
  3. wariantowość (do jakich specyfikacji materiałowych komponent jest używany – rozmieścić części aby były pobierane na zasadzie setów).

Celem było pogodzenie tych trzech wytycznych. Wszystko pięknie, ale jak wyciągnąć takie dane z systemu? Ledwo co odkryto nową, dobrą metodę na analizę rozchodu komponentu (COOIS) a już trzeba było myśleć o lepszej. Po raz kolejny pojawił się błędny wniosek, iż SAP stoi na przeszkodzie i że poprzednio wykonana praca poszła na marne, bo znowu trzeba coś zmieniać. Jednak po głębszym oddechu, zwrócenie uwagi na te problemy uzmysłowiło nam, iż danych podstawowych materiałów i miejsc składowania nie można ustalić raz a dobrze. Trzeba dbać o nie cały czas poprzez: analizowanie, optymalizowanie i zmienianie w celu dostosowania logistyki do potrzeb produkcji, zwiększając w ten sposób zadowolenie klienta. Tak więc mieliśmy prawie wszystko co potrzebne: chęci, pomysł i zaangażowanie ludzi w przenoszenie materiałów. Ale prawie robi wielką różnicę – nie mieliśmy wiedzy, ani narzędzia do analizy, nie jednego jak poprzednio, lecz kilkuset materiałów dla każdej strefy magazynowej.

Czytając posty na forumsap.pl natknąłem się na wątek na temat transakcji SQVI, dzięki której można przygotować swój własny raport. Chwała użytkownikom tegoż forum – znowu uzyskaliśmy pomoc, nawet o nią nie pytając. Teraz mieliśmy już wszystko, więc zabraliśmy się do analizy. Jako, że raport wywołany przez transakcję SQVI korzysta z tak zwanych tabel, należałoby skorzystać z transakcji SE11, w której to można wyświetlić opisy i struktury tabel potrzebnych do uzyskania odpowiednich danych. W związku z mocno ograniczoną rolą użytkownika końcowego w SAP, do tej transakcji nie było dostępu. Skorzystano więc z aplikacji pomocy dostępnej w oprogramowaniu SAP, może i w sposób mało profesjonalny ale skuteczny. Np. potrzebne były informacje na temat materiału, więc wyświetlono interesującą nas tabelę w transakcji MM02.

Rys. 1 Jak uzyskać nazwę pola tabeli.

Tak jak z danymi na temat materiału uzyskano również tabele ze zleceń produkcyjnych, specyfikacji materiałowych, stanowisk roboczych itd. (w zależności od potrzeb). Przygotowano raport w sposób przedstawiony na poniższym obrazku.

Rys. 2. Tworzenie nowego raportu (1), źródło danych – połączenie tabel (2), dodanie tabel (3 i 4).

W trakcie tworzenia połączeń tabel może pojawić się komunikat informujący o nielegalnym połączeniu i w przykładzie widocznym poniżej również to wystąpiło. Problematycznym było połączenie tabel widocznych na dole czyli MLGT, MARA, MLGN z tymi widocznymi na górze tj. AUFM, AFVC, CRHD. W takim przypadku należy znaleźć wspólne pole danych dla tabel, które chcemy połączyć. Dla poniższego przypadku był to po prostu numer materiału: MATNR (pole pojawiające się w każdej tabeli). Łączymy je poprzez zwykłe przeciągnij i upuść.

Rys. 3 Połączenie tabel w transakcji SQVI

Po połączeniu tabel przyciskiem wstecz przechodzimy do przeglądu przygotowywanego raportu. Z lewej strony okna transakcji będzie widoczne „drzewko” z połączonymi tabelami, które po rozwinięciu pozwoli nam na wybór pól, które chcemy aby pokazały się jako pola pojawiające się na ekranie wyboru lub jako pola wyświetlone w gotowym raporcie. Przejrzyściej obrazuje to poniższy zrzut ekranu.

Rys. 4. Wybór pól na liście i ekranie wyboru

Dodatkowo dosyć pomocną funkcją transakcji jest możliwość dopasowania raportu do własnych potrzeb, mowa tutaj o auto-sumowaniu, filtrowaniu czy kolorystyce kolumn. Można to zrobić w bardzo intuicyjny sposób metodą przeciągnij-upuść po przejściu z trybu Basis na tryb układu, co obrazuje poniższy screen.

Rys. 5 dopasowanie raportu SQVI do własnych potrzeb

Po opracowaniu układu raportu i zapisaniu, można zabierać się za wczytywanie danych. Tak przygotowany raport można wykorzystać w każdej chwili po wybraniu odpowiedniego zakresu dat. Można również zmienić źródło danych, lub dodawać czy usuwać filtry wyboru analizowanego raportu. Gotowy raport wygląda tak:

Rys. 6 Widok okna raportu SQVI

Zachęcam do obejrzenia filmu krok po kroku jak utworzyć raport w transakcji SQVI:

Na własne potrzeby, w powyższym raporcie przygotowano:

  1. Numer materiału
  2. Stanowisko robocze – można przefiltrować po stanowisku aby uzyskać zużycie komponentów tylko dla konkretnego gniazda produkcyjnego
  3. Ilość – wartość pobrana z tabeli dokumentu materiałowego
  4. Stałe miejsce składowania przypisane do materiału
  5. Maksymalna ilość miejsca składowania
  6. Minimalna ilość miejsca składowania
  7. Ilość uzupełnienia stałego miejsca składowania
  8. Sekcja magazynowa – pozwoliło określić, iż zapas materiału jest przypisany do nieprawidłowej sekcji, gdyż miejsce stałe znajdowało się w innej, odległej części magazynu
  9. Waga 1 szt. materiału

Po szybkim przefiltrowaniu, lub auto-sumowaniu można przygotować analizę ABC, lub wykres, lub eksportować dane do Excela w celu dalszej analizy.

Rys. 7. Przykład wykresu: zużycie komponentu X na poszczególnych stanowiskach produkcyjnych

Wracając do omawianego przykładu „z życia wziętego” raport przygotowany w transakcji SQVI został wyeksportowany do Excel’a w celu zsumowania wartości i przedstawienia ich w tabeli przestawnej. Dzięki danym uzyskanym z SAP można było pogrupować stanowiska produkcyjne na cztery grupy (sugerowano się odległościami) i zsumować ilości zużywanych przez nie części, uzyskując procentowy udział zużycia materiałów z ogólnej liczby zużytych komponentów na całej hali produkcyjnej. Obrazuje to poniższy screen:

Rys. 8. Dane uzyskane z transakcji SQVI (Excel)

Dzięki tak przygotowanemu raportowi, mogliśmy już myśleć o zmianach stałych miejsca składowania, uwzględniając ich wagę, zużycie na danym stanowisku produkcyjnym itd. Zestawienie pozwoliło również „wyłapać” nieprawidłowo przypisane stałe miejsca lub sekcje, dlatego, że stałe miejsce czasami znajdowało się w zupełnie innej strefie niż sekcja ustalona dla zapasu. Poza tym w jednym raporcie poza informacjami widocznymi na powyższym obrazku dodano dane o ilości maksymalnej stałego miejsca, ilości minimalnej i ilości uzupełnienia. W tak przygotowanym raporcie zbiorczym, wszystkie takie niespodzianki „wypłynęły” na wierzch.
Po analizie materiałów i ich stałych miejsc składowania przystąpiono już tylko do masowych zmian w transakcji MM17, która to zostanie opisana już wkrótce. Kolejny raz SAP dał od siebie nawet więcej niż potrzebowaliśmy, uświadamiając nam, że przed optymalizacją ogranicza nas nie system, lecz brak wiedzy na jego temat.

Niestety i te rozwiązanie nie wyeliminowało całkowicie problemu z długimi odcinkami pokonywanymi podczas kompletacji zleceń, ponieważ zostały jeszcze składniki, które zużywane były w 25% na strefie A, w 25% na strefie B, w 25% na strefie C i pozostałe 25% na strefie D (co odzwierciedla rysunek 9). Problem rozwiązano już nie samodzielnie, lecz przy pomocy supportu, na podstawie pomysłu podsuniętego nam na forumsap.pl – o tym będzie kolejna część artykułu.

Rys. 9. Rozchód materiału wspólnego dla odległych stanowisk roboczych.

Chcesz być informowany o nowych wpisach?

Ja nie spamuje! Przeczytaj zasady polityki prywatności tego bloga.

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x